Ἐνῶ όμως
τα θεολογικά θέματα είναι τόσο σπουδαία και ἔχουν τόσο ενδιαφέρον ἔρχονται
κάποιες στιγμές πού ενώ θέλεις να θεολογήσεις και να ερμηνεύσεις καταστάσεις
πραγματικά μένεις άφωνος. Δεν μπορείς να σχολιάσεις παρά να παραθέσεις τα
περιστατικά και να ζητήσεις και από τούς άλλους να προβληματιστούν μαζί σου και
να ξεκινήσουν εντατική προσευχή. Αφορμή των προαναφερομένων έγινε ένα μήνυμα
πού μας ἐστάλη από ἕναν νεαρό επιστήμονα, ιατρό, πού για λίγες μέρες θέλησε να
περάσει την άδεια του σε ἕνα νησί του Αιγαίου, στην πατρική του οικία.
Παραθέτω
αὐτολεξεί τό μήνυμα:
« Τραγική ἡ κατάσταση ἐδώ
με τούς μετανάστες! Κοιμούνται πάνω στο δρόμο. Περπατούν περίπου 50 χιλιόμετρα με
τα πόδια για το κέντρο τού νησιού από εκεί
πού βγαίνουν με τις βάρκες. Πληρώνουν 1000 εὐρώ το άτομο τούς Τούρκους για να
τούς βάλουν σε αὐτές τις βάρκες. Φθάνουν ἐδώ και αρχίζει γι᾽αὐτούς άλλη Οδύσσεια…
Περάσαμε από ἕναν στενό δρόμο πού όμως δεν χωρούσαν δύο αυτοκίνητα γιατί από την
μια πλευρά ήταν οικογένειες ολόκληρες ξαπλωμένες για να κοιμηθούν με κάτι αλουμινόχαρτα
για σκεπάσματα. Ἡ μητέρα μου κατέβηκε κάτω για να τούς ξυπνήσει και ἕνας
μετανάστης μας βοηθούσε να περάσουμε. Ἕνας
διερχόμενος Έλληνας από την απέναντι μεριά εξοργίστηκε πού καθυστερούσαμε, άρχιζε
να φωνάζει και πρότεινε να πατήσουμε τα πόδια τους με το αυτοκίνητο για να
ξυπνήσουν…!!!».
Παρακαλώ ας θεολογήσει και ας σκεφτεί
ὁ καθένας για το αληθινό αὐτό περιστατικό. Τα ερωτήματα τίθενται αμείλικτα: Πώς
θα μπορέσει αὐτή ἡ χώρα να ορθοποδήσει; Πώς θα μπορέσει να ξεφύγει από αὐτήν την
κρίση και να καταγράψει και πάλι φωτεινές και λαμπρές σελίδες; Τα σχόλια δικά σας
και οι λύσεις της φοβερής αὐτῆς κρίσης ας γίνουν αντικείμενο μελέτης, προβληματισμού
και διαλόγου μεταξύ όλων μας. Κάποια στιγμή πρέπει να δοῦμε καθαρά την αλήθεια και
να παλέψουμε για την πατρίδα μας.
